Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης Μάθημα 3ο

 

Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης

Κατηχητικό Γυμνασίου 2011 – 2012

Σαββάτο 29/10/2011

Μάθημα 3^ο

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα της ἀληθείας ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπί τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

 

Στο μάθημα αυτό συνεχίσαμε την αναφορά μας στην μεγάλη αρετή της ταπεινώσεως.

Σε αυτό το μάθημα αναφερθήκαμε στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο κεφ. Ζ΄ στιχ. 24-30, στη θεραπεία της κόρης της Χαναναίας. Μέτα την ανάγνωση από το αρχαίο κείμενο αλλά και από το μεταφρασμένο προχωρήσαμε και είπαμε κάποια πράγματα και με την συζήτηση προσπάθησε ο κατηχητής να δώσει στα παιδιά να αντιληφθούν την αξία της ταπεινώσεως.

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο κεφ. Ζ΄ στιχ. 24-30

24 Καὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἀπῆλθεν εἰς τὰ μεθόρια Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ εἰσελθὼν εἰς οἰκίαν οὐδένα ἤθελε γνῶναι, καὶ οὐκ ἠδυνήθη λαθεῖν. 25 ἀκούσασα γὰρ γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχε τὸ θυγάτριον αὐτῆς πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσα προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ· 26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν ῾Ελληνίς, Συροφοινίκισσα τῷ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς. 27 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ἄφες πρῶτον χορτασθῆναι τὰ τέκνα· οὐ γάρ ἐστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ τοῖς κυναρίοις βαλεῖν. 28 ἡ δὲ ἀπεκρίθη καὶ λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε· καὶ τὰ κυνάρια ὑποκάτω τῆς τραπέζης ἐσθίουσιν ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν παιδίων. 29 καὶ εἶπεν αὐτῇ· διὰ τοῦτον τὸν λόγον ὕπαγε· ἐξελήλυθε τὸ δαιμόνιον ἐκ τῆς θυγατρός σου. 30 καὶ ἀπελθοῦσα εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς εὗρε τὸ παιδίον βεβλημένον ἐπὶ τὴν κλίνην καὶ τὸ δαιμόνιον ἐξεληλυθός

Μετάφραση

24 Ἀπ’ ἐκεῖ ἐσηκώθηκε καὶ ἐπῆγε εἰς τὰ σύνορα τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδῶνος. Ἐμπῆκε εἰς ἕνα σπίτι καὶ δὲν ἤθελε νὰ τὸ μάθῃ κανείς, δὲν μπόρεσε ὅμως νὰ δθαφύγῃ τὴν προσοχήν.

25 Ἀλλ’ ἀμέσως μιὰ γυναῖκα, τῆς ὁποίας τὸ κοριτσάκι εἶχε πνεῦμα ἀκάθαρτον, ὅταν ἄκουσε γι’ αὐτόν, ἦλθε καὶ ἔπεσε εἰς τὰ πόδια του.

26 Ἦτο δὲ ἡ γυναῖκα εἰδωλολάτρις καὶ κατὰ τὴν καταγωγὴν Συροφοινίκισσα καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ βγάλῃ τὸ δαιμόνιον ἀπὸ τὴν θυγατέρα της.

27 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τῆς εἶπε, «Ἄφησε πρῶτα νὰ χορτάσουν τὰ παιδιά, διότι δὲν εἶναι σωστὸ νὰ πάρωμε τὸ ψωμὶ τῶν παιδιῶν καὶ νὰ τὸ ρίξουμε στὰ σκυλιά».

28 Αὐτὴ δὲ ἀπήντησε, «Ναί, Κύριε, καὶ τὰ σκυλιὰ κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι τρώγουν ἀπὸ τὰ ψίχουλα τῶν παιδιῶν».

29 Καὶ αὐτὸς τῆς εἶπε, «Γι’ αὐτὸ ποὺ εἶπες πήγαινε, ἔχει φύγει τὸ δαιμόνιον ἀπὸ τὴν θυγατέρα σου».

30 Καὶ ὅταν ἐπῆγε εἰς τὸ σπίτι της εὑρῆκε τὸ παιδὶ ξαπλωμένο εἰς τὸ κρεββάτι καὶ τὸ δαιμόνιον εἶχε ἤδη φύγει.

Ο κατηχητής στην αρχή της συζήτησης έκανε κάποια σχόλια και έδωσε κάποιες απαραίτητες διευκρινήσεις στα παιδιά για να καταλάβουν καλύτερα την ευαγγελική περικοπή. Οι επισημάνσεις ήταν οι εξής :

Χαναναία: ειδωλολάτρισσα γυναίκα, που πιθανόν άκουσε για το Χριστό. Μέσα στον πόνο της δεν υπολόγισε ότι ο Χριστός ήταν Εβραίος, δηλαδή ακολουθούσε άλλη θρησκευτική πίστη από αυτήν. Και όχι μόνο αυτό. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι πίστεψε στο πρόσωπό Του και δεν υπολόγισε τίποτε. Γι’ αυτό επέμεινε, παρά την φαινομενική άρνηση του Χριστού να της απαντήσει.

δαιμόνιο: αρρώστια, πρόβλημα υγείας.

διώξε την: οι μαθητές δεν αντέχουν να την ακούνε να φωνάζει και να παρακαλεί. Ο Θεός θέλει να δίχνουμε την πίστη μας και να επιμένουμε στις παρακλήσεις και τα αιτήματά μας.

πλανεμένους Ισραηλίτες: ο Χριστός επίτηδες λέει ότι η αποστολή Του είναι να κηρύξει το μήνυμα της Βασιλείας του Θεού στους Ισραηλίτες. Θέλει να δείξει στους μαθητές Του ότι πρώτα θέλει να σωθούν αυτοί που γνωρίζουν τον αληθινό Θεό, για να μην προσκρούσει και στο αίσθημα της φιλοπατρίας και του εθνικού φανατισμού που διέκρινε τους Εβραίους, αλλά και γιατί δεν έχει συμβεί η Ανάσταση. Μετά την Ανάσταση ο Χριστός δίνει ξεκάθαρη εντολή στους μαθητές Του: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19). Θέλει ακόμη να δοκιμάσει την πίστη της Χαναναίας.

σκυλάκια: Ο Χριστός δοκιμάζει την πίστη της Χαναναίας. Της λέει ότι οι Ισραηλίτες είναι τα παιδιά του Θεού και οι Χαναναίοι και οι ειδωλολάτρες τα σκυλάκια. Όμως η Χανανία έχει πολλή πίστη. Επιμένει προς τον Χριστό και Του λέει ότι ακόμη κι αν είναι σκυλάκια οι ειδωλολάτρες, τρώνε από το τραπέζι της αγάπης του Θεού. Ότι ο Θεός αγαπά τελικά όλους τους ανθρώπους.

ας γίνει όπως θέλεις: ο Χριστός διαπιστώνει την με ταπείνωση και αγάπη, πίστη της Χαναναίας για το Θεό και τον Ίδιο και της δείχνει ότι τελικά ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις.

Στη συνέχεια ο κατηχητής με κάποιες ερωτήσεις προσπάθησε να περάσει τα βασικά

νοήματα της περικοπής αυτής στα παιδιά αλλά και να ενθαρρύνει και οδηγήσει τα παιδιά

στη συζήτηση. Οι ερωτήσεις ήταν :

Α. Τι οδήγησε τη Χαναναία να φωνάξει στο Χριστό;

Β. Απογοητεύτηκε η Χαναναία από τη σιωπή του Χριστού; Ποια ήταν η αντίδρασή της;

Γ. Γιατί ο Χριστός έδειξε ότι περιφρονούσε τη Χαναναία; Είχε έρθει μόνο για τους Ισραηλίτες;

Δ. Τι εννοεί ο Χριστός με τη λέξη «σκυλάκια»;

Ε. Τι εκτίμησε ο Χριστός στη Χαναναία και της θεράπευσε την κόρη της;

ΣΤ. Τελικά το μήνυμα του Ευαγγελίου ήταν μόνο για τους Εβραίους;

Μέτα από την αναφορά στην παραπάνω ευαγγελική περικοπή και την συζήτηση που κάναμε πάνω σε αυτή μιλήσαμε για τον γέροντα Παΐσιο και διαβάσαμε μερικά κομμάτια από το βιβλίο «Πάθη και Αρετές» ( σελ. 165 – 169 ) που έχει εκδώσει το Μοναστήρι Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στη Σουρωτή. Τα κομμάτια που διαβάσαμε αποτελούν δικά του λόγια, λόγια μέσα από τα οποία προσπάθησε ο κατηχητής να δείξει και τα παιδιά να κατανοήσουν την δύναμη της ταπείνωσης και την άμεση «επέμβαση», θα λέγαμε, της Θείας Χάριτος στους ταπεινούς ανθρώπους.

Στο τέλος του μαθήματος αναφερθήκαμε στην πολύ όμορφη προσευχή στην Παναγίας μας, τους Χαιρετισμούς της. Αφού είπαμε λίγα λόγια για την δύναμη που έχει η προσευχή αυτή και πόσο πολύ αρέσει στην Παναγία μας, αλλά και λίγα ιστορικά που συνδέονται με αυτούς, προχωρήσαμε στην ανάγνωση του κοντάκιου « Τη υπερμάχω» και στο πρωτότυπο και στην μετάφραση, το οποίο και ψάλλαμε ψάλλαμε όλοι μαζί και έτσι ολοκληρώσαμε και αυτό το μάθημα.

Ἦχος πλ. δ´. Αὐτόμελον.

Τῇ Ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Μετάφραση :

Σ᾿ ἐσένα τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγὸ ἀποδίδει ἡ Πόλη σου τὴ νίκη καὶ σοῦ ἐκφράζει Θεοτόκε τὶς θερμὲς εὐχαριστίες ποὺ λυτρώθηκε ἀπὸ τὶς συμφορές. Ἀλλὰ ἐσύ, ποὺ ἡ δύναμή σου εἶναι ἀκατανίκητη, σῶσε με κι ἐμένα ἀπὸ κάθε εἴδους κινδύνων γιὰ νὰ σοῦ φωνάζω δυνατά· χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

Προσευχή μετά το μάθημα :

Χριστέ, τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, σημειωθήτω ἐφ' ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, ἵνα ἐν αὐτῷ ὀψώμεθα φῶς τὸ ἀπρόσιτον, καὶ κατεύθυνον τὰ διαβήματα ἡμῶν πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν σου, πρεσβείαις τῆς παναχράντου σου Μητρός, καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.