Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Ιερός Ναός Παναγίας Φανέρωμένης Μάθημα 8ο


Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης
Κατηχητικό Γυμνασίου 2011 – 2012
Σαββάτο 10/12/2011
Μάθημα 8ο

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. 
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα της ἀληθείας ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπί τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Στο μάθημα αυτό, συνεχίσαμε τη συζήτηση μας περί της μετανοίας,  Διαβάσαμε από την Καινή Διαθήκη την παραβολή του απολωλότος προβάτου και τονίσαμε, για άλλη μια φορά, πόση αξία έχει η μετάνοια. Πόσο χαίρεται ο Θεός, που σε αυτή την παραβολή παρομοιάζεται με τον καλό ποιμένα, όταν μετανοεί κάποιος άνθρωπος και προσπαθεί να έρθει κοντά Του.

Κατά Λουκάν ΙΕ΄ στίχοι 1-7 :

Τὸ χαμένο πρόβατο

1 Ἦσαν δὲ ἐγγίζοντες αὐτῷ πάντες οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶἀκούειν αὐτοῦ.
2 Καὶ διεγόγγυζον οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς λέγοντες ὅτι οὗτοςἁμαρτωλοὺς προσδέχεται καὶ συνεσθίει αὐτοῖς.
3 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν ταύτην λέγων·
4 τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων ἑκατὸν πρόβατα, καὶ ἀπολέσας ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐ καταλείπει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ πορεύεταιἐπὶ τὸ ἀπολωλὸς ἕως οὗ εὕρῃ αὐτό;
5 Καὶ εὑρὼν ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤμους αὐτοῦ χαίρων,
6 καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν οἶκον συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας λέγων αὐτοῖς· συγχάρητέ μοι ὅτι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός.
7 Λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷμετανοοῦντι ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας.

Μετάφραση :

Τὸ χαμένο πρόβατο

1 Ὅλοι οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸν ἐπλησίαζαν διὰ νὰ τὸν ἀκούσουν.
2 Καὶ παρεπονοῦντο οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ ἔλεγαν ὅτι αὐτὸς δέχεται ἁμαρτωλοὺς καὶ τρώγει μαζί τους.
3 Τότε εἶπε τὴν ἑξῆς παραβολήν,
4 «Ποιός ἀπὸ σᾶς, ἔὰν ἔχῃ ἑκατὸ πρόβατα καὶ χάσῃ ἕνα ἀπ’ αὐτά, δὲν ἀφήνει τὰ ἐνενῆντα ἐννέα εἰς τὴν ἔρημον καὶ πηγαίνει νὰ ἀναζητήσῃ τὸ χαμένο, ἕως ὅτου τὸ βρῇ;
5 Καὶ ἀφοῦ τὸ βρῇ, τὸ βάζει στοὺς ὤμους του καὶ χαίρει,
6 καὶ ὅταν ἔλθῃ στὸ σπίτι του προσκαλεῖ τοὺς φίλους του καὶ τοὺς γείτονας καὶ τοὺς λέγει, «Συγχαρῆτέ με, διότι εὑρῆκα τὸ πρόβατό μου τὸ χαμένο».
7 Σᾶς λέγω,  ὅτι ἔτσι γίνεται χαρὰ εἰς τὸν οὐρανὸν γιὰ ἕνα ἁμαρτωλὸν ποὺ μετανοεῖ παρὰ γιὰ ἐνενῆντα ἐννέα δικαίους ποὺ δὲν ἔχουν ἀνάγκην ἀπὸ μετάνοιαν».

Ο Θεός χαίρεται με την ολοκληρωτική μεταστροφή, την μετάνοια, την αλλαγή στάσης ζωής κάποιου που ζούσε άσωτα κάνοντας πολλές αμαρτίες, όπως, να χτυπάει και να εκμεταλλεύεται τους αδύναμους συνανθρώπους του, να κλέβει, ίσως και να σκοτώνει κ.α.

Στο χωρίο αυτό διαβάζουμε πως οι Φαρισαίοι κατέκριναν τον Χριστό γιατί πλησίαζε τους αμαρτωλούς  τους έδειχνε την συμπάθεια Του, έτρωγε  και συναναστρεφόταν μαζί τους.  Ο Χριστός προσπαθούσε να βρίσκεται όντως κοντά στους αμαρτωλούς. Ιδίως σε αυτούς που είχαν την καλή εσωτερική διάθεση που μπορούσε να τους οδηγήσει στην μετάνοια και οι οποίοι με την βοήθεια του Χριστού έβρισκαν την σωτηρία τους και πορευόταν τον δρόμο προς την Βασιλεία του Θεού. Επεδίωκε θα λέγαμε να συναναστρέφεται με αμαρτωλούς ανθρώπους για να τους βοηθήσει η παρουσία Του και ο Λόγος Του να μετανοήσουν. Για τον Χριστό έχει μεγάλη σημασία η μετάνοια των αμαρτωλών. Ασχολείται θα λέγαμε περισσότερο με αυτούς όχι γιατί αγνοεί ή παραμελεί τους αγωνιζομένους « δικαίους» αλλά γιατί οι δεύτεροι βρίσκονται μέσα στο ασφαλές λιμάνι της Εκκλησίας.

Επίσης αξίζει να προσέξουμε δύο σημεία στην παραβολή. Το πρώτο είναι πως ο καλός ποιμένας, ο Χριστός μας, αφήνει τα 99 πρόβατα από υπερβολική Αγάπη για το ένα μόνο χαμένο.. Σκεφτείτε πόσο μας αγαπάει ο Θεός.. Ολόκληρος Θεός και πάει να σώσει, αγωνιά, για έναν αμαρτωλό..Για τον καθένα μας αμαρτωλό ξεχωριστά..Για σκεφτείτε.. Το δεύτερο είναι η απέραντη χαρά του, όταν βρίσκει το χαμένο του πρόβατο. Δηλαδή όταν μετανοεί ένας άνθρωπος και έρχεται προς Αυτόν..Λέει στην παραβολή : «καὶ ὅταν ἔλθῃ στὸ σπίτι του προσκαλεῖ τοὺς φίλους του καὶ τοὺς γείτονας καὶ τοὺς λέγει, «Συγχαρῆτέ με, διότι εὑρῆκα τὸ πρόβατό μου τὸ χαμένο».». Πως κάνει ένας πατέρας όταν έχει χάσει τον υιό του και έπειτα από καιρό τον βρίσκει; Δε τρέχει σε όλους τους γνωστούς του, φίλους και γείτονες του, να το πει και να χαρούν όλοι μαζί αλλά και να τον συγχαρούν για το κατόρθωμά του; Πλούσια είναι η Αγάπη του Θεού για εμάς.. Και μόνο για αυτή την Αγάπη Του και την φιλευσπλαχνία Του οφείλουμε να τον αγαπήσουμε και να τον παρακαλούμε στη ζωή μας πάντοτε να είναι βοηθός και καλός ποιμένας μας. Αμήν.

Στο τέλος του μαθήματος αναφερθήκαμε, πάλι, στην πολύ όμορφη προσευχή της Παναγίας μας, τους Χαιρετισμούς της. Αυτή τη φορά προχωρήσαμε στην ανάγνωση του αρχαίου – πρωτότυπου κειμένου της πρώτης στάσης με το γράμματος Δ και στην μετάφρασή του και αναφερθήκαμε στα όμορφα και πλούσια πνευματικά αυτά λόγια.

Δύναμις τοῦ Ὑψίστου, ἐπεσκίασε τότε, πρὸς σύλληψιν τῇ Ἀπειρογάμῳ· καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδύν, ὡς ἀγρὸν ὑπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι, τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν, ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως· Ἀλληλούϊα.

Μετάφραση :

Δύναμη τοῦ Ὑψίστου τότε ἐπισκίασε ἐκείνη ποὺ δὲ γνώρισε γάμο, ὥστε νὰ συλλάβει· καὶ τὴν εὔκαρπή της κοιλιὰ τὴν κατέστησε χωράφι εὐχάριστο γιὰ ὅσους θέλουν νὰ θερίσουν (νὰ βροῦν) τὴ σωτηρία τους καὶ οἱ ὁποῖοι ψάλλουν αὐτὰ τὰ λόγια, Ἀλληλούϊα.

Έπειτα ψάλλαμε όλοι μαζί το κοντάκιο της Παναγίας μας, «Τη Υπερμάχω»

Τῇ Ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

και ολοκληρώσαμε, συν Θεό, και αυτό το μάθημα.

Προσευχή μετά το μάθημα :

Χριστέ, τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, σημειωθήτω ἐφ' ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, ἵνα ἐν αὐτῷ ὀψώμεθα φῶς τὸ ἀπρόσιτον, καὶ κατεύθυνον τὰ διαβήματα ἡμῶν πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν σου, πρεσβείαις τῆς παναχράντου σου Μητρός, καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.

 Νικόλαος Ανδριανάκης, Κυριακή 11/12/2011

Δεν υπάρχουν σχόλια: